อับอาย อาย อังกฤษ

อับ 1) n. cassette 2) adj. smelly ที่เกี่ยวข้อง: stinky,
อับอาย v. to be ashamed; shameful. ตัวอย่าง:
บอ [bø] adj. slightly crazy ; potty ; foolish ; silly
อา n. younger paternal uncle or aunt, i.e. the younger brother or sister of
อาย v. to be shy, bashful, retiring. ตัวอย่าง:
ซึ่งไม่อับอาย shameless immodest rude disrespectful
ทำให้อับอาย [tham hai ap āi] v. exp. mortify
ทําให้อับอาย put someone to the blush shame embarrass chagrin humiliate mortify dishonor discredit dishonour disgrace scandalize
อับอายขายหน้า v. be disgraceful ที่เกี่ยวข้อง: be shameful, be ashamed
อับอาย น่าขายหน้า, น่าอาย adj. shamefaced ชื่อพ้อง: abashed; ashamed; embarrassed
อ.แม่อาย [Am phoē Maē Āi] n. prop. Mae Ai ; Mae Ai District ชื่อพ้อง: แม่อาย; อำเภอแม่อาย
การทำให้อับอาย [kān tham hai ap āi] n. exp. mortifying
การทําให้อับอาย embarrassing mortifying humiliating
สิ่งที่ทําให้อับอาย mortification
ครบอายุ payable ovedue mature

ตรงนี้เอง... ...ที่ผมอับอาย... ...อายที่จะมีพวกคุณ มาร่วมแบ่งปันรางวัลอันยิ่งใหญ่
And for this I am ashamed ashamed that you must now share such inadequate a reward.